Love. Life. Blog.

hindi ko alam kung papano magsisimula... wala akong maisip na itanong sa sarili ko kung ano ba ang nagawa ko para hindi mo ko pansinin... many people saw that..yung hindi namtin pagkikibuan... pero saan??... anong pagkukulang ko??? dahil lang ba sa hindi ko agad pag rereview ng mas maaga at ginusto kong magpahinga muna?? pagod din ako sa byahe kaya mas minabuti kong magparelax muna... naisip ko na mas magandang mag aral ng lectures kung madaling araw... yun ba ang kinagagalit mo? ang pagputol ko ng tulog ko?

wag ka naman ganyan! oo, mali na ko.. pero nagpahinga lang ako dahil nag ayos din ako ng kama ko dahil lilipat na sa kwarto ko ang ka dorm mate ko.. alam mo naman yun diba? ikaw ba makakapag review ka ba kapag pagod ka? hindi diba?... ako pa kaya....

ewan ko.. basta alam ko, mahal na mahal kita... kaya wag mo ko gantuhin... dahil sinunod naman kita, natulog na agad ako.. hindi na ko nagising ng madaling araw para mag review.. kaya GOODLUCK sa kin sa result ng exams ko... sabi mo kasi, wag ko sanayin ang sarili ko sa pag rereview??... am i correct??... well, sa kin kasi mas maganda kung may na scan ka na lectures eh.. mahirap ang aasa ka lang sa stock knowledge...

alam mo naman na mahal kita diba??

bakit mo ko kailangang iwasan? ipag tabuyan??

ano ba talaga ang problema mo sa kin?? wala lang... ganon??

pwede ba naman yun?

hindi!

masaya ako pag nakikita kitang naka ngiti.. kahit papano nawawala ang sakit sa kin... kasi alam ko masaya ka...

pero naiisip mo ba ang magiging resulta ng ganito lang tayo sa kin??....

hindi... dahil hindi mo ko iniisip...

mahal kita! yun lang ang alam ko... kaya kahit nagmumukha na kong tanga, ayos lang.. ganun ako eh.. pero wag mo naman lalong ipag duldulan sa kin na parang wala kang paki alam sa kin..

sabihin mo sa kin, ano bang nagawa ko sayo??

wala naman diba? yon din ang sagot mo sa kin kanina ..

wala naman palang dahilan, bakit ka ganyan??

nahihirapan ako sa sitwasyon natin na ganito..

pero masaya ka na hindi mo ko kinakausap.. na nilalayuan mo ko... na binabara mo ko pag kinakausap kita..

mahal mo pa ba ako?

bakit ganito na tayo??

anong nagawa kong pagkukulang para mangyari sa tin to??...

ayaw mo naman ako harapin... bakit??... ayaw mo ko makausap??..

para mo na ring sinabi na wala ka ng pakialam sa kin...

ano ba!

kausapin mo ko! tao rin ako! may pakiramdam!

ang alam ko, nagtlo lang tayo kagabi, yun lang.. pero im not expecting that it will end like this..

nahihirapan ako..

kausapin mo ko....

masaya ka sa mga kaibigan mo.. nakikita ko kung gano mo sila pinapahalagahan..

kung pano mo pinaparamdam na mahal mo sila...

pero pano naman ako???

ganito na lang tayo??

ayoko ng ganito , alam mo yon..

pero bakit parati na lang ganito ang ginagawa mo sa kin....

minsan ba ginawa ko sayo na ipagtabuyan kita?? hindi naman diba?

dahil ayaw kong umiwas ka sa kin at ayokong lumayo ka...

pero bakit parang ang dali mong gawin sa kin to??

ano bang problema mo sa kin.. sabihin mo.... wag ganito....

mahal kita..

ako, mahal mo pa ba??...

........... ............. ................

lalo ko tuloy naiisip na wala na kong magandang nagagawa sa lahat nang tao ....

.......... ......... .......

masama ba kong tao para iwasan mo??? sagutin mo ko!

mahal kita...............

pero bakit mo ko ginaganito?????

naging pangit ba kong kasama sa loob ng isang taon at isang buwan??...

mahal na mahal kita....

sana lang kausapin mo ko ng ayos... wag ganito....

~out~